18 de ago. de 2015

Adaptacións cinematográficas #1: Las ventajas de ser un marginado.



Vou inaugurar con esta entrada unha nova sección no blog, Adaptacións Cinematográficas de Libros que espero poder publicar con bastante continuidade, aínda que iso dependerá das películas que poida ir vendo.

Como dixen na reseña de "Las ventajas de ser un marginado" (fai clic aquí!!) no seu momento, esta novela encantoume e fíxome emocionarme e sentir moito, pero tampouco me sentira realmente impactada, pero tras ver a película incrementouse aínda máis ese sentimento positivo que tiña xa do libro e cobrou un novo sentido, que fixo que me gustara aínda máis do que xa me gustara e doulle o último empuxonciño para elevar Las ventajas de ser un marginado á categoría dos meus libros preferidos.

A película gustoume moitísimo, creo que é unha das miñas adaptacións favoritas, porque se axusta moi ben á novela, moi moi ben, e capta a súa esencia á perfección.

Para empezar, os actores e actrices son fantásticos. Creo que imaxinaba a todos os personaxes de maneira parecida, coas únicas excepcións de Patrick (sorprendinme moito ao velo, non sei realmente como cría que era, pero non así, aínda que non me desgustou en absoluto) e Mary Elizabeth, que si que me deixou flipando, pois esperábaa moi distinta. Emma Watson no personaxe de Sam pareceume fantástica e creo que representou moi ben o papel. Na novela, este personaxe é totalmente como se representa na película e non notei nada que me botase para atrás e me fixese pensar que non era propio do personaxe. Tamén ocorre o mesmo no caso que Charlie: o actor tamén da totalmente o pego, e representa a personalidade do personaxe á perfección ata nos momentos máis críticos, cando sofre os ataques do final da novela.

A relación entre Mary Elizabeth e Charlie tamén cobrou un novo sentido na miña mente tras ver a película, pois causárame unha impresión distinta ao ler sobre ela na novela, pero non foi algo que me molestara ou me apasionara, simplemente noteino diferente.

A verdade é que non hai nada do que me poida queixar, pois pareceume unha adaptación realmente xenial e moi ben adaptada, que marca con precisión os momentos máis emotivos e importantes, facéndoos moi bonitos, e enfatizando a importancia na vida do protagonista de certos acontecementos clave. O momento do túnel foi absolutamente xenial.

O único que podería criticar é o final, cando se descobre "algo" sobre a tía de Charlie, tan importante para el, pois é moi difícil de entender se non leches a novela, polo menos na miña opinión, porque se mostra dunha forma moi sutil, pero a pesar desta minucia, a película está moi ben, xenial adaptación e xenial película.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...